20. september 1997
Texti: Valgarður Guðjónsson
Þið hlustuðuð ekki á mig
þegar ég varaði ykkur við.
Ég sagði ykkur ekkert.
Ég kjaftaði aldrei hver var kynnirinn.
Kynnirinn kom við hálsinn á þeim.
Allir voru hér. Að leita að mér.
Enginn gáði í skápinn
sem pabbi geymir Jóa frænda í.
En lyktin þar gerir út af við mig.
Erkifífl!
Þessi friðelskandi fífl eru fasistar í dag.
Elta alla hugsun.
Þeir vilja fá mig í sitt fangelsi.
Sjónvarpið sýndi myndir af mér.
Jói hann er vondur. Hann er rýr.
Ég er að klára kjötið.
Það er úldið. Ég er fárveikur.
Börnin mín frömdu sjálfsmorð í nótt.